Het doet me denken aan enkele (zwart-wit) tekeningen die ik gemaakt heb toen ik nog aan de kunstacademie studeerde (zie hieronder).
De penseeltoetsen zijn grof, ze gaan soepel en het kost nu nauwelijks moeite. Het geeft me nu energie om bezig te zijn met het schilderij. Op dit moment ben ik volop aan het genieten.
De penseeltoetsen schilder ik door in de omgeving, zodat er een soort verband ontstaat tussen de objecten zelf en de omgeving. De lijnen zijn niet scherp, maar er zit een overgang tussen.
Ik moet denken aan hoe alles eigenlijk bestaat uit voornamelijk energie, de kleine deeltjes, atomen, moleculen, etcetera. Dat is wat ik nu schilder. De grenzen zijn bepaald door een hoeveelheid energie. In het geval van mijn schilderij, is dit een hoeveelheid kleur, die zich verspreidt over de omgeving.
Na de afgelopen weken van vrij probleemloos werken ontstaan er langzaamaan vragen bij mij. Hoe moet ik verder met mijn schilderij als deze fase voorbij is? Hoe ga ik om met de detaillering? Waar liggen de problemen? De strijd gaat binnenkort beginnen :).
In het schilderij heb ik wat moeite met het water naast het huis; ik vind het in zijn geheel een te grote horizontale vorm met te weinig diepte. Een oplossing heb ik zo snel nog niet.
Wat wel interessant is, is dat wetenschappers recent de zwaartekracht-golven hebben kunnen waarnemen. Iets waar Einstein al een theorie over had, is nu waargenomen. Ik vind dit interessant omdat ik op de kunstacademie al volop bezig was met deze materie. Nu grijp ik daarop terug met mijn schilderij. Misschien ligt hier de oplossing voor mijn grote horizontale water vorm?